Gledilega hátíd

Víóluskrímslid heilsar thjódhátídardegi Íslendinga med hor í nös. Ég hef bara einu sinni ádur verid almennilega lasin á 17. júní. Thad var thegar ég var lítid barn med einkyrningssótt og gubbadi í Löduna hans pabba á leid nidur í bae.

Í dag herjar hrikalegur höfudverkur á hrjád skrímslid sem brá á thad örthrifarád ad róta í rúmenska lyfjaskápnum hennar Láru í leit ad verkjalyfjum. Margt vafasamt var thar ad finna. Á endanum gleypti skrímslid tvaer bleikar töflur sem á stód íbúprófen extra. Thaer voru saetar á bragdid. Höfudverkurinn fór ad vísu en skrímslid sá tvöfalt í stadinn.

Í dag, thegar Íslendingar hópast í skrúdgöngur vídsvegar og syngja aettjardarlög auk thess ad rada í sig óhollum ófögnudi af ýmsu tagi stefnir víóluskrímslid á hlýtt bólid. Hvad er meira videignadi á thjódhátídardegi en sofa úr sér pest.

Aettingjum og vinum naer og fjaer óska ég gledilegrar hátídar. Kaupid blödrur, pylsur og snud.


Víóluskrímslid - fast í pestarbaeli