Illgirni og almenn mannvonska

laugardagur, apríl 19, 2008

Loksins loksins

Loks er komið að því. Stolt og glöð segi ég frá því að við dr. Tót höfum fest okkur íbúð og þar með hillir undir þá stund að ég hitti allar bækurnar mínar aftur.

Íbúðin er á Bergþórugötu og í göngufjarlægð frá menningarstofnunum eins og sundhöll Reykjavíkur, Landspítalanum og Vitabar.

AriKa sagði við þessar fréttir að loks yrði ég tilneydd til þess að horfast í augu við status minn sem borgaraleg læknisfrú í 101. Ég sagist munu gera það þegar dr. Tót skráði sig í símaskrána sem "víóluleikaraherra".

Mikið verður gaman að eiga loksins samastað í tilverunni.

Víóluskrímslið - im Juli

laugardagur, apríl 12, 2008

Vor innri víkingur

Í dag fékk yngri strengjasveitin í Tónlistarskóla Reykjanesbæjar góða gesti, strengjasveitir frá Allegro Suzukiskólanum og Tónlistarskóla Kópavogs. Það var spilað og borðað til skiptis í heilan dag og allir skemmtu sér hið besta.

Í hádeginu skrapp allur hópurinn (tæplega 50 krakkar) út að skoða víkingaskipið Íslending sem stendur á Fitjunum svokölluðu í milli Njarðvíkanna tveggja. Skemmst er frá því að segja að sú ferð vakti stjórnlausa lukku. Hægt er að fara upp í skipið, standa uppi í stafni og þykjast stýra dýrum knerri og velta því fyrir sér að halda til hafnar, höggva mann og annan.

Þegar börnin voru komin upp í skipið var eins og á þau rynni æði. Litlar stúlkur æddu fram í stafn og hvöttu stallsystkin sín til blóðugra ofbeldisverka. Drengir í stígvélum fylltust hetjumóði og hjuggu til ímyndaðra óvina með ósýnilegum sverðum. Barn í blúndukjól froðufelldi af leikrænum vígamóði, urraði af víkinglegri grimmd og hótaði leikbræðrum sínum öllu illu hættu þeir ekki að efast um hennar stöðu á skipinu, hún væri víst víkingur þó hún væri í kjól.

Seinna um daginn héldu þessi sömu börn tónleika og spiluðu eins og englar. Það var kannski eitthvað við skipið, ég veit það ekki.


Víóluskrímslið - ÁRÁS!