Illgirni og almenn mannvonska

föstudagur, maí 27, 2005

Heitt

Thad er heitara en í helvíti í H-landi thessa dagana. Víólan mín lídur einna mest fyrir thad enda er hennar lífraena lakkthekja ekki gerd fyrir svona átök. Ef thetta heldur svona áfram rennur lakkid á henni til og myndar mynstur eins og á sandöldunum í Sahara.

Aedislegt.

Hér er heitt undir fleirum en thad kemur vedrinu ekkert vid. Í konservatoríinu mínu hefur skapast strídsástand vegna nýtilkominna sparnadaradgerda markadsfraedinga í dýrum jakkafötum sem halda ad hálftíma einkatími á viku og kortérs impróvisationdútl thví samfara sé naegilegt veganesti út í lífid fyrir prófessional tónlistarmenn. Thaer fréttir spurdust út ekki alls fyrir löngu ad klassíska deildin thyrfti auk thessa ad losa sig vid 10 full stödugildi. 14 prófessorar út, takk fyrir. Nú, fjórum vikum fyrir skólalok hefur yfirstjórninni ekki thóknast ad gera opinbert hverjir verda látnir fara. Kennarar og nemendur svífa thví um í martradarkenndu limbói.

Nema kennarinn minn. Frú Gisella Bergman er hörkukvendi sem kallar ekki allt ömmu sína. Vaentanlegar sparnadaradgerdir hleyptu í hana illu blódi svo ad í stad thess ad sitja og bída tók hún af skarid og sagdi upp. Á naesta ári verdur thví enginn víólubekkur í konservatoríinu. Skemmti their sér vel ad fylla upp í hljómsveitarverkefnin.

Thetta hefur vídtaek áhrif, ekki síst fyrir okkur nemendurna. Skyndilega er öllum áaetlunum kollvarpad. Ég vil halda áfram hjá kennaranum mínum og tharf thví ad skipta um skóla. Líklega fer ég nordur til Groningen thar sem ég tharf ad laera ad tala med nýjum hreim. Thar tharf ég ad taka annad inntökupróf í haust. Thar sem ég verd ekki komin med sannanlega skólavist fyrr en í september verd ég ad skrída fyrir LÍN til thess ad fá námslán á haustönn. Finnlandsferdin sem ég hafdi áaetlad dettur líklegast uppfyrir nema Groningenmenn verdi svo vinalegir ad adstoda mig í theim efnum. Eitt er víst, og thad er ad ég tharf ad vera ofbodslega kurteis og almennileg í símann og skrifa fullt af fallegum emilum naestu vikur og mánudi.

Spennandi.

Thegar öllu er á botninn hvolft er ég samt fegin ad sleppa hédan ef fram heldur sem horfir. Ég höndla ekki ad vera í skóla thar sem klassíska deildin gegnir hlutverki Öskubusku. Thví ad á medan kennarar og nemendur á "óvinsaelum" hljódfaerum eins og kontrabassa, víólu, fagotti, óbó, orgeli, sembal, hörpu ofl berjast fyrir tilverurétti sínum eru haldnar hér internatíónal danshátídir og settir upp söngleikir vid skólann sem kosta thúsundir evra. Já nei takk.


Víóluskrímslid - allt er í heiminum hverfult

Engin ummæli: