H-land heilsar

Thegar ég kom til H-lands í fyrragaer var sól. Lestirnar gengu á tíma mér til heidurs og ferdin heim í Hús hinna töfrandi lita gekk thví áfallalaust. Leigubílstjórinn sem keyrdi mig heim ad dyrum hrósadi mér fyrir h-lenskukunnáttu mína. Thad fannst mér ógnvekjandi.

Thegar heim var komid drösladi ég árlegri yfirviktinni upp stigann og sá ad hurdin mín var enn á sínum stad. Hjarirnar virtust örlítid beygladar en tharfyrir utan virkar hurdin eins og hurdir eiga ad gera. Thad fannst mér gott. Í rúminu mínu var daud könguló og í gluggakistunni uppthornud engispretta, ekki af minni gerdinni. Thegar ég kom út í villigardinn bak vid húsid tók ekki betra vid. Thar var ekki thverfótad fyrir svakalegustu köngulóarvefjum sem ég hef á aevi minni séd. Ég fylgdist heillud med einni skessunni vinda utan um fidrildi á mettíma. Í framhaldi af thví ákvad ég ad geyma thad til betri tíma ad vada milljón köngulóarvefi til ad ná í hjólid mitt í gardskúrinn. Thad er hvort ed er bilad.

Annegret og Melanie komu í heimsókn og eldud var naglasúpa, sem bodar thad sem koma skal naestu thrjá mánudi eftir ómaelt sukk sídustu vikna. Svo fóru thaer aftur í skólann en ég fletti í gegnum póstinn minn. Thar var fátt um fína draetti. Eftir ad hafa trodid farangrinum mínum óskipulega í fataskápinn minn fór ég ad sofa. Med bangsann minn.

Í gaer var gerd allsvakaleg aefingaáaetlun med frú Bergman sem skammadi mig ekki vitund fyrir ad vera óundirbúin. Thad held ég sé ad thakka graflaxstykkinu sem ég faerdi henni.

Í dag fór ég á faetur klukkan 9 ad íslenskum tíma (11 hér...) og naut einverunnar í Húsinu. Svo fór ég ad aefa mig. Skólaárid er byrjad. Halelúja.


Víóluskrímslid - back in business