Ó þetta er indælt stríð

Á sínum tíma fór íslenska efnahagsundrið algerlega framhjá mér enda bjó ég þá í H-landi og dró fram lífið á baunum í boði Lánasjóðs íslenskra námsmanna. Það gekk sæmilega enda gætti ég þess að skipta oft um baunasortir.

Eins og góðærið fór fram hjá mér stefnir allt í að efnahagslægðin geri það líka. Ég á nefnilega ekki neitt til þess að hafa áhyggjur af. Stundum hefur það sína kosti að hafa engu að tapa.

Á meðan við höldum vinnunni og þaki yfir höfuðið hef ég ekki áhyggjur af neinu. Það er ekki heimsendir þó baunauppskriftirnar verði dregnar fram á ný.

Svo legg ég til að frjálshyggjupattarnir verði skikkaðir í samfélagsþjónustu. Mig hefur alltaf langað að sjá Hannes Hólmstein skúra í annarra manna húsum.

Víóluskrímslið - stóísk ró