Vor innri víkingur

Í dag fékk yngri strengjasveitin í Tónlistarskóla Reykjanesbæjar góða gesti, strengjasveitir frá Allegro Suzukiskólanum og Tónlistarskóla Kópavogs. Það var spilað og borðað til skiptis í heilan dag og allir skemmtu sér hið besta.

Í hádeginu skrapp allur hópurinn (tæplega 50 krakkar) út að skoða víkingaskipið Íslending sem stendur á Fitjunum svokölluðu í milli Njarðvíkanna tveggja. Skemmst er frá því að segja að sú ferð vakti stjórnlausa lukku. Hægt er að fara upp í skipið, standa uppi í stafni og þykjast stýra dýrum knerri og velta því fyrir sér að halda til hafnar, höggva mann og annan.

Þegar börnin voru komin upp í skipið var eins og á þau rynni æði. Litlar stúlkur æddu fram í stafn og hvöttu stallsystkin sín til blóðugra ofbeldisverka. Drengir í stígvélum fylltust hetjumóði og hjuggu til ímyndaðra óvina með ósýnilegum sverðum. Barn í blúndukjól froðufelldi af leikrænum vígamóði, urraði af víkinglegri grimmd og hótaði leikbræðrum sínum öllu illu hættu þeir ekki að efast um hennar stöðu á skipinu, hún væri víst víkingur þó hún væri í kjól.

Seinna um daginn héldu þessi sömu börn tónleika og spiluðu eins og englar. Það var kannski eitthvað við skipið, ég veit það ekki.


Víóluskrímslið - ÁRÁS!