Sjukskrevat

Í dag er mánudagur. Samkvæmt því ætti ég nú að þeysa um Reykjanesbæ þveran og endilangan á Litla Rauð og kenna börnum á strengjahljóðfæri til klukkan 20 í kvöld. Því er ekki að heilsa í dag. Ég er lasin heima.

Eins og sannur Íslendingur er ég með ofboðslegan móral yfir því að vera ekki í vinnunni þrátt fyrir drepsóttina. Enda ætlaði ég í vinnuna í morgun. Þegar ég sá tvöfalt þegar ég stóð upp úr rúminu ákvað ég hins vegar að það væri öruggast fyrir alla aðila að ég stýrði ekki ökutæki í dag. Morguninn fór í að láta vita af sér á öllum mögulegum og ómögulegum stöðum og gera ráðstafanir fyrir næstu helgi enda jólatónleikar á næsta leiti.

Ég er semsagt sjukskrevat í dag. Oj barasta.



Saga úr bransanum

Fyrir nokkrum vikum stóð ég og las að gefnu tilefni yfir litlu hljómsveitinni minni um rétta hegðun og almenna kurteisi. Þar sem ég stóð þarna úfin og eldrauð í framan eins og refsinorn af gamla skólanum læddist upp lítil hönd í hópnum.

,,Anna, átt þú börn?"

Þegar ég svaraði því neitandi kinkaði barnið kolli eins og til samþykkis. Svona ströng kona ætti alveg að láta svoleiðis vera...


Víóluskrímslið - beitt og barnlaust